Legendy

Legendy
Parafia Szalowa powstała prawdopodobnie przed 1375 rokiem. W latach 1575-1595 kościół parafialny był opanowany przez protestantów. W 1575-1605 parafia nie posiadała duszpasterza katolickiego. Rzekomy dokument fundacyjny z 1238 roku okazał się falsyfikatem. Obecny kościół jest kolejną szalowską świątynią. O pierwszym nie wiele wiadomo – był drewniany i zbudowany ok. XVI wieku. Posiadał dzwonnicę z dwoma dzwonami, ołtarz główny, dwa ołtarze boczne. Pod koniec XV wieku świątynia została sprofanowana, ponieważ pochowano w niej arianina Serafina Szalowskiego. O Szalowej zwykło mówić się, że jest to wieś, gdzie diabeł na kościele język pokazuje. Istotnie na frontonie kościoła znajduje się rzeźba ukazująca postać św. Michała Archanioła poskramiającego diabła. Ma to związek z przekazywaną tu z dziada pradziada legendą. Najdziwniejsze w tym wszystkim jest to, że nikt nie bierze pod uwagę faktu, iż to Archanioł zwycięża moce piekielne, ale że to Diabeł jest w pewien sposób symbolem wsi, którego wykreowali sobie ludzie.