Koszty uzyskania przychodów

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych określa m.in. koszty uzyskania przychodów. Jeśli od przychodu odejmie się te koszty, uzyskujemy wysokość dochodu. Opodatkowaniu dochód podlega dopiero wtedy, gdy zostaną z niego odliczone wszelkie możliwe ulgi. Dlatego tak istotne jest określenie kosztów uzyskania przychodów w trakcie rozliczeń. Są to różne wydatki ponoszone w celu uzyskania przychodu.

Wysokość kosztów jest określona w ustawie. Mówi ona o tym, że pracownik mieszkający poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy i jeśli podatnik nie otrzymuje dodatku za rozłąkę, może odliczyć koszty równe 139 zł 6 gr miesięcznie, ale w ciągu roku nie może być więcej niż 1668 zł 72 gr. Gdy podatnik uzyskuje przychody z więcej niż jednego źródła, koszty te mogą osiągnąć 2502 zł 56 gr za rok podatkowy.

Koszty uzyskania przychodów w niektórych przypadkach stanowią 50% uzyskanego przychodu. Taka sytuacja zachodzi przy przenoszeniu prawa własności lub prawa stosowania projektu wynalazczego, znaku towarowego, topografii układu scalonego i wzoru zdobniczego. Taka sama stawka występuje przy korzystaniu z praw autorskich przez twórców i z praw pokrewnych przez artystów wykonawców. Dotyczy to zarówno pracowników zajmujących się twórczością, jak i pracowników naukowych uczelni wyższych.

Takie same koszty, jak osobom dojeżdżającym do pracy (ale nie własnym samochodem), nalicza się m.in. osobom, które wykonują czynności związane z pełnieniem obowiązków obywatelskich bądź społecznych oraz takim, którzy pracują na podstawie umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem lub kontraktu menedżerskiego. Jest jednak wiele wydatków, których wbrew pozorom ustawodawca nie uważa za koszty uzyskania przychodów, np. wydatki na spłatę pożyczek oraz kredytów, darowizny będące ulgami podatkowymi, grzywny orzeczone w postępowaniu karnym czy wreszcie koszty reprezentacji i reklamy w części przekraczającej 0,25% przychodu (poza prowadzonymi w mediach).